Πρακτικά συζητάμε επί έξι μήνες για τον Α. Τσίπρα, για το πιθανό κόμμα του και τι θα εγγράψει. Η συζήτηση άναψε μετά από την παραίτησή του από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και απογειώθηκε με τη συζήτηση για το βιβλίο και την παρουσίασή του.
Αναφερόμαστε μια επικοινωνιακή θύελλα. Προφανώς, αυτό δείχνει τη δυνατότητά του να επηρεάζει τη δημόσια συζήτηση, ότι δεν περνάει αδιάφορος. Ωστόσο, το πρόβλημα του Α. Τσίπρα δεν είναι να απασχολεί γενικά την κοινή γνώμη, να κερδίζει εντυπώσεις, να πέφτουν τα φώτα πάνω του, χωρίς να υποτιμάται αυτό το γεγονός.
Η ιστορία του marketing είναι γεμάτη από παραδείγματα από καμπάνιες που κυριάρχησαν, απασχόλησαν και τελικά το προϊόν δεν πούλησε, τουλάχιστον όσο αναμενόταν.
Επειδή δε μιλάμε για Πολιτική, το ζητούμενο είναι τα πολιτικά αποκρυσταλλώματα, η επίδραση στους πολιτικούς συσχετισμούς. Δημοσκοπικά ευρήματα έχουμε και θα έχουμε, αλλά όλη η κατάσταση θα ξεδιπλωθεί όταν ιδρυθεί το «νέο» κόμμα.
Στο σημείο αυτό αρχίζουν τα δύσκολα γιατί σ΄ αυτόν τον πρώτο κύκλο στην επανεμφάνιση Τσίπρα, ήδη φάνηκαν δύο βασικά προβλήματα.
Το πρώτο είναι η επιλογή του να εμφανιστεί με ένα βιβλίο για το παρελθόν, σε μια περίοδο που οι πολίτες ζητάνε προτάσεις, λύσεις για το σήμερα και το αύριο. Πρόκειται για ένα λάθος, αφού ξαναζωντάνεψε συζητήσεις για την επίμαχη περίοδο της θητείας του και ιδιαίτερα το πρώτο εξάμηνο της επικαλούμενης «υπερήφανη διαπραγμάτευση»...
